زبانحال امام حسن عسکری علیه‌السلام قبل از شهادت
سوخـت از زهر ز پا تا به سرم آب گــردیـده خـــدایـــا جــگــرم پسرم مهـدی موعـود کجـاسـت؟ تا بـبـیـنـد که چـه آمـد بـه ســرم دشـمـنـانـم هــمـه شـادنــد ولـــی گرد غـم ریخـت به روی پـسـرم پـســرم گـریـد و گـویـد هـمـه دم پــــدرم ای پـــــدرم ای پـــــدرم یــاد تـنــهــایـی مـهــدی هــر دم می رود خون ز دو چشمـان ترم طــوطــی بـــاغ جــنــانـــم امـــا ریخت یا رب به جهان بال و پرم از پس مـاه صفــر زهــر جـفـــا کـــرد با خـتـم رسـل هـمـسـفـرم پـیـکـرم شمــع صفـت آب شــده قـاصـد مــرگ نـشـستـه بـه بـرم آب آریـــــد بـــــرایـــم یـــــاران که به دل سخـت فــتــاده شـررم ای خـدا یـاد لـب خشـک حسیـن ســوزد از زهــر جـفـا بیـشـتـرم آن حسینی که سرش هست هنوز بـه سـر نیــزه عـیـان در نظــرم آن حـسینی که به قـاتل می گـفت آب ده آب کـه ســوزد جــگـــرم مـن بـــه ایـام جـوانـی ( مـیـثــم) بـه گـلـسـتـان جـنــان رهـسـپـرم |